Uykunun Erdemi
Uyku ve erdem üstüne pek güzel konuşan bir bilgeyi övdüler Zerdüşt’e: kendisi bu yüzden çok saygı görür, el üstünde tutulurmuş, bütün gençler de kürsüsünün önünde otururlarmış. Ona gitti Zerdüşt ve bütün gençlerle birlikte, kürsüsünün önüne oturdu. Ve şöyle buyurdu bilge: Saygı ve utanç duymalı uykunun karşısında! İşin başı budur! Ve kötü uyuyanların ve geceleri uyanık duranların yolundan çekilin! Hırsız dahi utanç duyar uykunun karşısında: hep geceleyin sessizce çalar. Utanmaz ama gece bekçisi, utanmadan taşır düdüğünü. Öyle kolay bir sanat değildir uyumak: onun uğruna bütün gün uyanık durmak gerekir. Günde on kez alt etmelisin kendini: bu iyi bir yorgunluk verir ve canın afyonudur. On kez yine barışmalısın kendinle; çünkü altetme acıdır ve kötü uyur barışmayan. On gerçek bulmalısın günde, yoksa gece de ararsın gerçeği ve canın aç kalır. On kez gülmelisin günde ve sevinmelisin: yoksa miden, o dert babası, gece seni tedirgin eder. Bunu bilen azdır: İyi uyumak için kişide bütün